بکندم از همه دل در تو بستم

"چو دیدم لوح پیشانی ساقی

شدم مست و شدم مست و قلمها را شکستم"

نوشتی "روزای بد میرن" فکر میکنم شاید ماه هاست به این امید سر میکنم. نمیدونم و میدونم و هرچی بیشتر میدونم ناتوان تر میشم. خاصیت استامینوفنم همینه نه؟ مغلوبت میکنه و در عین غلبه به درد

قبل ازینکه اکانت تویترم به فاک فنا بره یه جمله داشتم که کل زندگیم بود"گاها دوست دارم درو وا کنمو خودمو پشت در جا بذارم" زندگی بی من راحت تره درون من مادر نگرانی نیست که از پشت در جاموندن بچه اش زانوی غم بغل بگیرهریچوال جمعه ها چهار خط "چرا؟" پشت سرهم  توی سالنامه اس من از خودم میپرسم و جواب ها رو ندونسته خط میزنمنوشته بود از علایم زندگی بورژازی دلتنگی و عشقه . جنس دردامو نمیشناسم حتی این همون قسمتشه که درد رو بدتر میکنه انگ یه بورژازی یا یه x

نوشته بودی"این تنها پست دخترانه ی شماست"

برام بیگانه است مدتها به خودم زل زدم توی آینه حرف تو تنها نبود گاهی فراموش میکنم خواستم منطقی باشم میدونم لحن منطقیم آزار دهنده خواهد بود سکوت میکنم.من پسرترین ورژن منم و همه حرفهایی که نمیزنم رو فرو میدم تا در فرصتی دیگه بالا بیارمنشخوار